Loopsheid en sterilisatie bij een teef
Jouw lieveling
Ben je eigenaar van een gezonde, vruchtbare teef, dan is de kans groot dat ze in de loop van haar volwassen leven voor een talrijk nageslacht zal zorgen als je de natuur haar gang laat gaan. Zie je de zorg voor moeder en pups helemaal zitten of is één hond in huis voor jou genoeg? Wat je ook verkiest, op een dag moet je een beslissing nemen over de vruchtbaarheid van je teef. Ga je voor sterilisatie of niet?
Fokken
Als je met de hond wilt fokken, laat je dan zeker goed en deskundig adviseren en begeleiden. Een nest vol pups kan een prachtige ervaring zijn, maar bedenk wel dat er ook heel wat kan mislopen, zowel met de teef als met de pups. Vraag aan je dierenarts, je eigen fokker en de rasvereniging wat de speciale eisen zijn waaraan jij en je hond moeten voldoen. Afhankelijk van het ras zal je hond tussen de leeftijd van 1 of 2 jaar een aantal testen moeten ondergaan, zoals een onderzoek van de botten (heupen, ellebogen en schouders) en ogen, DNA-tests om genetische afwijkingen op te sporen, enz.
Niet fokken
Wil je niet fokken, dan kun je je teef gewoon loops laten worden en er gedurende die periode over waken dat ze niet gedekt wordt. Een teef is, afhankelijk van het ras, voor het eerst loops tussen de 8ste en de 16de maand van haar leven. Vanaf dan is ze een of twee keer loops per jaar. De loopsheid duurt ongeveer drie weken, in de eerste helft daarvan verliest de teef nogal wat bloed. In die hele periode is ze ook enorm aantrekkelijk voor reuen, hoewel ze maar enkele dagen echt vruchtbaar is. Dit is dus altijd een lastige periode voor de eigenaar en dikwijls ook voor alle reuen uit de buurt.
Sterilisatie
Wil je geen enkel risico lopen op een zwangerschap, dan kun je anticonceptie toepassen. Medisch gezien is sterilisatie de beste oplossing en best na de eerste loopsheid. Immers, een kwart van alle niet-gesteriliseerde teven krijgt ooit in haar leven borstkanker (kwaadaardige melkkliertumoren). 70 procent van alle tumoren bij honden zijn melkkliertumoren. Sterilisatie heeft dus een bijkomend voordeel op anticonceptie met medicijnen.
Naast de kans op melkkliertumoren heeft een niet-gesteriliseerde teef op oudere leeftijd een aanzienlijke kans op een baarmoederontsteking. Deze baarmoederontstekingen zijn dikwijls spoedeisende situaties. Sommige teven die niet gesteriliseerd zijn kunnen behoorlijk ziek worden van schijndracht. Schijndracht kan 9 weken na de loopsheid optreden en wordt onder andere gekenmerkt door nestgedrag en melkproductie.
Houd er wel rekening mee dat de stofwisseling na sterilisatie verandert. Als je wilt vermijden dat je teef te zwaar wordt, geef dan na de operatie minder voedsel dan ervoor (25 procent minder). Je kunt ook overschakelen op aangepaste voeding zodat je hond nog steeds dezelfde hoeveelheid kan eten maar met minder calorieën.
Gesteriliseerde teven van sommige grote hondenrassen kunnen (jaren) na de operatie minder controle hebben over de sluitspier van de blaas: als ze liggen, kunnen ze ongemerkt urine verliezen. De kans is wel klein, heel veel kleiner zelfs dan de kans op baarmoederontsteking of melkkliertumoren bij een niet-gesteriliseerde teef. Bovendien is dit urineverlies gemakkelijk onder controle te houden met medicijnen.
Heel soms zien we een verandering van de vacht na sterilisatie. Dit is sterk rasafhankelijk en komt niet zo vaak voor. Zo kan de vacht bijvoorbeeld pluiziger worden.
Wil u hulp met uw teef of met andere vragen?
